Μια φορά κι έναν καιρό είχαμε κι εμείς οι ροκάδες της Ελλάδας, τον δικό μας πρίγκιπα. Παύλος Σιδηρόπουλος. Ο πρίγκιπας της Ροκ που έφυγε τόσο άδοξα, μόλις στα 42 του χρόνια από υπερβολική δόση ηρωίνης, αλλά πρόλαβε να δημιουργήσει μια τέτοια μουσική παρακαταθήκη, που πάντα θα τον κρατάει εδώ μαζί μας. Είναι εδώ απόψε.
Η εκπομπή αντλεί στοιχεία από το βιογραφικό που δημοσίευσε για τον αδελφό της, η Μελίνα Σιδηροπούλου, τον Ιούνιο του 2011 σε δημοσιογραφική επιμέλεια του Αντώνης Μποσκοΐτης
Απόψε, λοιπόν, μη χάσετε το αφιέρωμα της εκπομπής για τον Παύλο Σιδηρόπουλο, που γεννήθηκε στις 27 Ιουλιου του 1948 στην Αθήνα.
Και δείτε ποια η σχέση του με το Ηράκλειο. Εδώ γεννήθηκε η μητέρα του.
Ήταν γιος του Κωνσταντίνου Σιδηρόπουλου και της Ιωάννας (Τζένης) Σιδηροπούλου το γένος Αλεξίου.
Ναι καλά καταλάβατε. Η μητέρα του Παύλου, Ιωάννα, γεννήθηκε το 1924 στο Ηράκλειο , πατέρας της ήταν ο Ροδάμανθος και μητέρα της η Αναστασία Αλεξίου το γένος Ζορμπά. Ο Ραδάμανθος ήταν αδελφός της γνωστής παιδαγωγού και πεζογράφου Έλλης Αλεξίου, της Γαλάτειας Αλεξίου – Καζαντζάκη (πρώτη σύζυγος του Νίκου Καζαντζάκη) και του εκπαιδευτικού και συγγραφέα Λευτέρη Αλεξίου.
Το φθινόπωρο του 1979, όταν ο Παύλος ήταν 31 ετών, ξεκίνησε η σχέση του με την ηρωίνη. Η καλλιτεχνική του πορεία μετρούσε ήδη εννιά χρόνια και η δημιουργικότητά του, το έργο του και η προσωπικότητά του είχαν για τα καλά αποκαλυφθεί.
Στην αρχή ο Παύλος πιστεύει ότι δεν έχει να χάσει τίποτα και ότι θα μπορέσει να ξεμπλέξει εύκολα. Σύντομα σχετικά αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο, κάτι που φαίνεται άλλωστε τόσο στους στίχους των κομματιών του όσο και σε συνεντεύξεις του. Πολλές φορές κάνει προσπάθειες να ξεφύγει, και κατορθώνει για κάποια χρονικά διαστήματα να είναι “καθαρός”.
Είναι οι περίοδοι που ο Παύλος δημιουργεί ξανά και βάζει στόχους. Δυστυχώς, όμως, παρ’ όλες αυτές τις προσπάθειες, που γίνονται κυρίως ατομικά και χωρίς ποτέ να ενταχθεί σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης, τελικά δεν θα τα καταφέρει.
Την άνοιξη του 1990 χάνει τη μητέρα του, στην οποία είχε μεγάλη αδυναμία, γεγονός που τον καταβάλλει. Λίγους μήνες αργότερα αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας με το χέρι του (η διάγνωση του Περιφερειακού Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών της 18ης Αυγούστου του 1990 ήταν «πάρεση βραχιόνιου αριστερού πλέγματος») και η κακή ψυχολογία του επιδεινώνεται.
Παρ’ όλο που η κατάσταση του χεριού του ήταν πολύ σοβαρή και πιθανώς μη αναστρέψιμη, ετοιμάζει με το συγκρότημά του, τους Απροσάρμοστους, τον καινούργιο του δίσκο (πρόκειται για το μεταθανάτιο άλμπουμ Άντε και Καλή Τύχη Μάγκες) και δίνει συναυλίες.
Σύμφωνα με τον Αλέκο Αράπη, τον μπασίστα των Απροσάρμοστων, την προηγούμενη νύχτα του θανάτου του, στις 5 Δεκεμβρίου του 1990, ο Σιδηρόπουλος έφτασε στο στούντιο αρκετά καθυστερημένος και σε αλλόφρονα κατάσταση τσακώθηκε με τους μουσικούς του.
Υπάρχει και η μαρτυρία του φίλου του, παραγωγού Πάνου Ηλιόπουλου, κατά την οποία εκείνο το βράδυ ο Παύλος προσπαθούσε απεγνωσμένα να επικοινωνήσει μαζί του από τηλεφώνου. Για την ακρίβεια, ο τηλεφωνητής του Ηλιόπουλου κατέγραψε δεκαπέντε αναπάντητες κλήσεις και δεκαπέντε αντίστοιχα φωνητικά μηνύματα από τον Παύλο.
Στις 6 Δεκεμβρίου του 1990, βρισκόμενος στο σπίτι μιας γνωστής του στο Νέο Κόσμο, έπεσε σε κώμα και άφησε την τελευταία του πνοή κατά τη μεταφορά του στον Ευαγγελισμό, χάνοντας τη μάχη με την ηρωίνη.
Κηδεύτηκε στις 10 Δεκεμβρίου του 1990, στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου στη Νέα Φιλαδέλφεια, παρουσία ελάχιστων επωνύμων αλλά πλήθους συγκλονισμένου και βαθειά θλιμμένου κόσμου που είχε κατακλίσει το χώρο για να του πει το τελευταίο αντίο.
Το κείμενο είναι απόσπασμα του κειμένου του Χριστόφορου Παπαδάκη, που επιμελείται και παρουσιάζει ΤΟ ΡΟΚ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ.
Απόψε στις 10 το βράδυ και την Κυριακή στις 7 το απόγευμα η επανάληψη. Το αφιέρωμα στον Παύλο θα μεταδοθεί ξανά την επόμενη εβδομάδα.
Μόνο στο ΘΕΜΑ ΚΡΗΤΗΣ 103,1. Ροκάροντας και γουστάροντας…
