Γράφει ο Γιάννης Ζωράκης
Στο Δήμο Ηρακλείου έγινε το αναπόφευκτο. Οι ελάχιστοι μόνιμοι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, ζητούν τώρα υποστήριξη για να μπορέσουν να καλύψουν τον τεράστιο όγκο δουλειάς.
Την ίδια ώρα, υποστηρίζουν τους συναδέλφους τους συμβασιούχους και ζητούν τη μόνιμη τοποθέτηση τους ή ξεκαθάρισμα ενός ζητήματος που χρονίζει από το 2015. Και ζητούν παράλληλα από Δήμο, βουλευτές και όλους τους συναρμόδιους να πάρουν θέση και να στηρίξουν ουσιαστικά την παραβίαση συγκεκριμένων συμβάσεων με το πρόσχημα ότι οι υπάλληλοι αυτοί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Τα πράγματα είναι απλά: Χρειάζονται μόνιμες λύσεις στην καθαριότητα. Μόνιμες λύσεις που δεν δίνονται, γιατί διαχρονικά δήμαρχοι κι αντιδήμαρχοι αρκούνται στις μεσοβέζικες λύσεις με την ανοχή πάντα του κεντρικού κράτους.
Και τελικά κανείς δεν μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας που όλοι ευαγγελίζονται. Ο κόμπος όμως έχει φθάσει στο χτένι. Κι όπως ταλαιπωρούνται οι εργαζόμενοι, ταλαιπωρούνται και οι δημότες.
Μήπως τώρα, είναι η ώρα οι υποψήφιοι δήμαρχοι να πάρουν θέση γι’ αυτό το ζήτημα και να απαντήσουν πρακτικά τι έχουν σκοπό να πράξουν σε ένα από τα κυρίαρχα προβλήματα του Δήμου Ηρακλείου;
