Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πρώτη δράση στο Δήμο Φαιστού, η οποία, παρά την παρουσία αξιόλογων ομιλητών, δεν κατάφερε να προσελκύσει το απαιτούμενο ενδιαφέρον.
Η ρίζα του προβλήματος εντοπίζεται στην εσφαλμένη αντίληψη ότι η καλλιέργεια βασίζεται αποκλειστικά στην εμπειρία και δεν σχετίζεται με την επιστήμη.
Αποκαλυπτικά στοιχεία έρχονται από καθηγητές του Πολυτεχνείου Κρήτης, οι οποίοι, στο πλαίσιο εργασιών της ΕΔΕΥΑ, ανέδειξαν ότι στην Κρήτη χρησιμοποιείται έξι φορές περισσότερο νερό για άρδευση από ό,τι πραγματικά χρειάζονται οι καλλιέργειες.
Αυτό έχει ως συνέπεια την σπατάλη ενός πολύτιμου πόρου, την υποβάθμιση και καταστροφή καλλιεργειών, την υποβάθμιση του υδροφόρου ορίζοντα και την επιβάρυνση των ενεργειακών πόρων.
Συνεπώς, οι τωρινές πρακτικές βλάπτουν τους παραγωγούς, την παραγωγή και το περιβάλλον.
Απαιτείται άμεση στροφή προς σύγχρονες μεθόδους καλλιέργειας, βιώσιμη διαχείριση υδάτινων πόρων και αξιοποίηση επιστημονικής γνώσης.
Μόνο έτσι θα διασφαλιστεί η ανθεκτικότητα, η αειφορία και η ευημερία για όλους.
